Luna

Kulay dilaw

Abot langit ang tingin

Iihip ang hangin

Saka ako’y mapupuwing

Lalabas ang luha

Hindi sinasadya

Kay lawak

Kay ganda

Hindi na mapipikit

At saka tatangis

Ngayon ko lang

Nasilayan ng ganyan

Waring may sinasabi

Siya ba o ang tibok mo?

Ayoko ng ganito.

Ang itim na tahimik

Kay lungkot tulad ng dati

Walang katabi

Wala ang mga bituin

Pumapaimbabaw,malungkot pa rin

Goodbye Philippines

"Answer with what you see, not with what you hear." 

Yan ang tip samin ng instructor nung isang araw na umattend ako ng klase sa Niners, isang review center para sa exam sa IELTS o International English Language Testing Sytem. Ito ang exam na kinukuha ng mga taong gusto mangibang bansa. Karamihang ng mga immigration agencies ay pagpasa sa IELTS exam ang unang requirement para masimulan ang pagproseso sa pagganda ng buhay mo.

Sa loob ng klaseng iyon ay kasama ko ang may humigit kumulang sa 100 taong nagnanais na iwan na ang Pilipinas at iwaksi ang kanilang pagkaPilipino. Mga taong iiwan ang kanilang inang bayan para pagsilbihan at ialay ang kanilang dunong at propesyon sa isang banyagang bansa. Masisisi ko ba sila?